==============================================================
Cha-Cha Cherrey of the Shelley Kidz (Cherrey)
Geboren op 6 maart 2008
Overleden op 4 januari 2022
Vader: Malouine’s on a Threshold of a Dream
Moeder: Abbey of the Shelley Kidz
Cherrey was een dochter van onze Abbey en Yusta (Malouine’s on a Threshold of a Dream) en is geboren op 6 maart 2008.
Cherrey is op de leeftijd van 6 maanden weer bij ons komen wonen. En dat was best even wennen. Niet alleen voor Cherrey, ook voor ons. Ondanks het feit dat ze bij ons is geboren hadden we niet het gevoel haar door en door te kennen. Cherrey is dan ook een bijzonder gevoelig hondje gebleken. Ze bleek een grondige afkeer te hebben van veranderingen die haar wellicht een onveilig gevoel konden geven. Cherrey voelde zich dan ook op haar best bij een kalm en geruststellend leventje. Met haar bijna extreme toewijding gaf ze haar liefde zonder voorbehoud en onuitputtelijk wist ze onze aandacht te vragen.
Mei 2010 is Cherrey voor de eerste keer moeder geworden van maar liefst 7 mooie en guitige pups. Het heeft haar goed gedaan. Niet alleen heeft ze zich een toegewijde moederhond getoond, het heeft haar zelfvertrouwen gegeven waardoor ze steviger op de pootjes is gaan staan.
November 2011 heeft Cherrey via een keizersnede het leven geschonken aan 9 puppy’s. Ondanks de keizersnede heeft ze haar puppy’s meteen geaccepteerd en heeft ze zich vol toewijding gericht op de kleintjes. Het was een nest met drukke en zeer aanwezige pups. We hebben veel gelachen met deze super ondeugende pluizenbollen.
26 februari 2014 heeft Cherrey haar 3e nest gekregen. Uit dit nest hebben wij Rubey en Hutchey aangehouden.
4 januari jl. hebben wij toch nog vrij onverwacht afscheid genomen van onze Cherrey. Het gezwel in haar neus groeide explosief waardoor haar rechteroog volledig dicht zat. Daarnaast vloeide er constant dik bloed uit haar neus. We merkten ook dat ze moeite had met ademhalen en af en toe kreunde van de pijn. We wilden onze lieverd onnodig lijden besparen.
Cherrey is rustig in geslapen op de leeftijd van 13 jaar en 10 maanden.
Rust zacht lieverd, dat heb je verdiend. Wij hebben bijna 14 jaar van elkaar mogen genieten. Dank daarvoor.
================================================================
Abbey of the Shelley Kidz (Abbey)
Geboren op 28 juli 2005
Overleden op 31 mei 2016
Vader: Still the one of the Loving Collies
Moeder: Romantasy of the Loving Collies
Abbey (Abbey of The Shelley Kidz) was een dochter van onze Mable (Romantasy of The Loving Collies) en Ted (Still the one of The Loving Collies) en is geboren op 28 juli 2005.
Het heeft enige tijd geduurd voor we wisten wat voor ‘vlees we in de kuip hadden’ met onze Abbey. Als pup en jonge hond vertoonde Abbey een nogal stalen karakter. Al snel werd het ons duidelijk dat deze dame geen gezag verdraagt. Met heel veel geduld en haar overstelpend met lof maakten wij haar de dingen duidelijk.
Uiteindelijk stelde ze alles in het werk om ons te verbluffen om vervolgens onze complimentjes te ontvangen. Het leek of ze, met een zekere minachting/binnenpret, wilde bewijzen dat ze ook bijzonder trouw en dapper kon zijn en dat ze eigenlijk continue de situatie onder controle had.
Abbey kon goed manipuleren en wist zich bij iedereen geliefd te maken. Ze was een gewiekste verleidster, slim en uitermate nieuwsgierig en overal als eerste bij.
Opvallend was haar voorliefde voor kinderen. Vol enthousiasme wist ze zich amusant maar verantwoord met kinderen bezig te houden. Bij de kinderen hier in de straat was Abbey dan ook hun grote favoriet.
Mei 2016 hebben we afscheid moeten nemen van deze kanjer. Twee weken hebben wij en de artsen/medewerkers van dierenkliniek Taxandria alles in het werk gesteld om Abbey weer op de pootjes te krijgen. In eerste instantie leek het er helemaal niet ernstig uit te zien. Maar de medicatie sloeg niet aan en toen kwam er de diagnose ‘hartfalen’. Binnen twee weken kon Abbey niet meer lopen, niet meer opstaan, niet meer in de auto springen. Abbey kon op een gegeven moment alleen nog maar liggen. Daarbij was ze zeer kortademig en elke vorm van inspanning kostte haar zoveel energie dat ze als een blok neer viel. Dat is als eigenaar natuurlijk vreselijk om te zien. Maar hoe erg moet het voor de haar zelf zijn geweest? Op een gegeven moment trof ik haar ’s ochtends in haar eigen vuil aan. Op dat moment keek ze me aan, en ik brak. Die blik in haar in haar ogen …………….. Ze was op! Twijfel maakte plaats voor berusting. Dit was het moment dat we haar moesten helpen.
Bijna 11 prachtige jaren hebben we met Abbey mogen leven. Abbey is twee maal moeder geworden van respectievelijk 6 en 11 pups. Ze was een bijzonder lieve en toegewijde moeder voor haar pups. Abbey was ook heel toegankelijk jegens andere honden en mensen. Ze had een heel lief en zacht karakter en was bijzonder geduldig.
Iedere hond heeft iets bijzonders. Het bijzondere van Abbey voor mij was haar rust, stabiliteit en haar toewijding. Abbey was mijn ‘knuffelbeer’. In haar hele leven heeft ze nooit, maar dan ook nooit, lelijk tegen mij gedaan. Altijd was ze lief, geduldig en tevreden. Ze genoot van haar leven en al het leven om haar heen. We zijn dankbaar onze lieve Abs in ons leven te hebben gehad.
Klik hier voor de stamboom van Abbey
========================================================
MABLE (Romantasy of the Loving Collies)
Geboren op 23 april 2003 Overleden op 5 oktober 2015
Vader: Brylin Black Inspiration Moeder: Krystal Clear of the Loving Collies
Awards: Eindhoven | 30-01-2004 | ZG
Mouscron (België) | 20-02-2005 | 1U
Wieze (België) | 19-03-2005 | 1U + Res. CAC
Wieze (België) | 21-05-2006 | 1U + Res. CAC
Mable had een rustig en geduldig karakter, was standvastig en ging daardoor nooit overhaast te werk. Behalve als haar balletje er aan te pas kwam, dan was ze niet te houden. Achter de bal aan rennen en apporteren was haar grote passie. Ze kon er geen genoeg van krijgen.
Sleutelwoorden voor Mable waren LIEFDE en AANDACHT. Ontevredenheid of boosheid waren voor Mable wereldvreemd. Mable was energiek, intelligent, enthousiast, bijzonder volg- en gehoorzaam en heeft haar leventje geleefd in alle tevredenheid. Dat maakte haar voor ons een fantastisch leuke en lieve hond om mee te leven. “Mable was ons zonnetje in huis” . Persoonlijk was Mable voor mij een hond waarmee ik kon ‘lezen en schrijven’ en mede daardoor helemaal mijn oogappeltje.
Mable heeft laten zien dat ze ook een liefdevolle en zorgzame moeder was. Ze heeft 3 nestjes gekregen. Op 28 juli 2005 heeft zij 3 pups gekregen van Ted (Still the one of The Loving Collies). En op 22 november 2006 zijn er 4 pups geboren uit de combinatie met Fjurdi (Maouine’s Twilight Zone). Zie ook onder de button Puppies.
Mei 2010 is Mable’s derde nest geboren bestaande uit 6 puppy’s. Als ervaren moeder was ze met deze pups net zo blij als met de pups van haar eerste nest. Wat prachtig om die blijdschap en liefde te zien bij een hond. Bedankt lieve Mable voor al die prachtige, lieve pupjes waaraan jij het leven hebt geschonken.
Jij was het die aan de wieg heeft gestaan van Shelley Kidz en daar ben ik super trots op.
Bedankt mijn lieve Mable-liene-pien voor 12 heerlijke jaren samen met jou.
Wat ga ik je missen prul…………………………..
Klik hier voor de stamboom van Mable
==============================================================
Met heel veel pijn en verdriet heeft Jasper me het bericht gestuurd dat hij zijn geliefde Paco heeft moeten laten inslapen. Een week eerder is hij door een auto aangereden wat hem fataal is geworden.
Wij zullen Paco herinneren als karakteristieke en vrolijke pup, zoon van Cherrey en Bowie.
Lieve pup Dailey rust zacht, voor altijd in ons hart.
Mijn oprechte medeleven gaat uit naar Jasper. Ik wens hem veel sterkte bij het verwerken van het verdriet.
Jasper, weet dat we aan je denken.
==============================================================
Shelley was een dochter van Black Velvet of the Lucky Birds en Silvermoor’s Highland Chief.
Shelley was een rustige hond die niet snel opviel tussen ons hondenvolkje en die zich ook niet op de voorgrond drong.
Met haar geduchte intelligentie was ze onafhankelijk en erg op zich zelf maar toch ook enorm gehecht aan haar thuis en haar familieleden. Shelley was geen actieve hond. Ze had weinig interesse in spelletjes en sjokte het liefst in haar eigen tempo achter ons aan tijdens de dagelijkse boswandelingen. Ze hield van rust en zachtheid en gaf de voorkeur aan een lekker dutje. Ze was erg gehoorzaam en hoewel ze soms een tikkeltje irritant kon overkomen was zij niettemin erg sociaal. Regelmatig kwam ze dan ook bedelen om een aai of kroel om onze wederzijdse genegenheid bevestigd te krijgen.
Shelley heeft lange tijd en in zware mate last gehad van artrose aan haar voorpoten. Hierdoor was ze vaak humeurig. Ondanks haar humeurige karaktertje had ik veel bewondering voor deze hond. Shelley heeft in haar leventje veel pijn moeten verduren maar heeft daar nooit, maar dan ook nooit, écht iets van laten blijken.
Na een zeer kort maar heftig ziekteverloop hebben wij vanmiddag (11-05-2008) geen andere uitweg gezien dan afscheid te moeten nemen van onze Shelley.
Een combinatie van een ontsteking aan de alvleesklier en nierfalen is haar op de leeftijd van 10 jaar fataal geworden.
Met respect en liefde zullen wij aan onze dappere Shelley blijven denken.
==============================================================
Clark’s moeder was Lady Brendenbury vd Jeugdkant en zijn vader was Pelido Morse.
Op het moment dat ik dit stukje schrijf is het 22 mei 2007, wat betekent dat Clark over een paar dagen de respectabele leeftijd van 13 jaar bereikt. Al 13 jaar mogen wij genieten van de aanwezigheid van deze bijzondere hond. Enthousiast, vrolijk, avontuurlijk, trouw en super sociaal zijn de kenmerken van onze Clark.
Met zijn betoverende en charmante persoonlijkheid weet hij zich bij iedereen geliefd te maken en is hij een echte alle mans vriend.
Clark is eigenlijk altijd goed gemutst, maar raakt emotioneel van slag als hij geconfronteerd wordt met gezag, een strenge aanpak, ruzie, geschreeuw of elke vorm van tegenwerking die zijn rustige leventje verstoort.
Ondanks zijn hoge leeftijd presteert hij het nog om achter de bal aan te rennen en hij loopt nog twee keer per dag ons rondje door het bos, samen met Shelley, Mable en Abbey. We zijn ons bewust dat de tijd voor hem gaat dringen. Met de dag wordt hij strammer en stijver, glanst zijn vacht minder, wordt zijn gezichtsvermogen slechter en hij is zo goed als doof. Hij schijnt er zelf nog geen hinder van te ondervinden en wij hopen dan ook dat hij en wij nog een tijdje van elkaar mogen genieten.
Op 19 november hebben wij afscheid moeten nemen van onze Clark. ’s Morgens heeft hij een zwaar herseninfarct gehad met desastreuze gevolgen.Om hem verder lijden te besparen hebben wij hem ’s middag rustig laten inslapen. Wij mochten van hem 13.5 jaar onherroepelijke liefde en trouw ontvangen. Wij verliezen in hem een kanjer van een hond en zullen hem missen.
==============================================================
Van Eagle hebben we in 2002 afscheid moeten nemen. Hij is slechts 7 jaar geworden. Eagle was een zoon uit de combinatie Mybern’s Marybloo en Amalie Best Bitter.
Helaas hebben wij 1 juli 2002 afscheid van hem moeten nemen. Een ongeneeslijke ziekte werd hem fataal.
Eagle was een bijzonder intelligente hond. Zijn karakter was volgzaam, trouw, onverstoorbaar en sereen. Hij was gefocust op mijn persoon, hield me continue in de gaten zonder daarbij irritatie op te wekken. Hij wilde zich niet op de voorgrond dringen.
Hij verkoos een rustig plaatsje om zo de situatie in de gaten te kunnen houden. Net als van Mable kan ik van Eagle zeggen dat ik met hem kon ‘lezen en schrijven’ en ook hij was in leven mijn oogappeltje. Eagle was een hond die het vermogen had je als mens te raken.
Eagle was een ietwat verlegen hond die zich niet gemakkelijk liet overmannen door emoties. Hij toonde zich zelfstandig en onafhankelijk. Hij was een prachtig gezelschapsdier, met een klein hartje.
==============================================================
In 1994 is Foofur, op de jonge leeftijd van 6 jaar, als gevolg van een ongeneeslijke ziekte overleden.
Foofur had geen stamboom. Wij hebben hem destijds gekocht bij een boerderij. Hij kwam uit een nest van 10 puppy’s. Met Foofur hadden we geen andere plannen dan hem te houden als huishond.
We woonden net in Drenthe en omdat ik daar veel alleen was met de jongens wilde ik een hond. Het was Anton die een collie wilde. Foofur is dan ook de grondlegger van onze voorliefde voor het ras.
We hebben Foofur ervaren als een ware deugniet, opgroeiend met onze jongens en zich daarbij zorgzaam, trouw en verdedigend opstellend. In één woord een te grote lieverd die gek was op ons en met name op de kinders. Jammer dat we zo kort van hem mochten genieten. Hij was onze eerste collie en zette met zijn aanwezigheid de toon om voor altijd verliefd te zijn op …………….. een collie.