Faic't Alyssia in Black Velvet, 05-02-1998 / 11-05-2002
Shelley was een dochter van Black Velvet of the Lucky Birds en Silvermoor’s Highland Chief.
Shelley was een rustige hond die niet snel opviel tussen ons hondenvolkje en die zich ook niet op de voorgrond drong.
Met haar geduchte intelligentie was ze onafhankelijk en erg op zich zelf maar toch ook enorm gehecht aan haar thuis en haar familieleden.
Shelley was geen actieve hond.
Ze had weinig interesse in spelletjes en sjokte het liefst in haar eigen tempo achter ons aan tijdens de dagelijkse boswandelingen. Ze hield van rust en zachtheid en gaf de voorkeur aan een lekker dutje. Ze was erg gehoorzaam en hoewel ze soms een tikkeltje irritant kon overkomen was zij niettemin erg sociaal. Regelmatig kwam ze dan ook bedelen om een aai of kroel om onze wederzijdse genegenheid bevestigd te krijgen.
Shelley heeft lange tijd en in zware mate last gehad van artrose aan haar voorpoten. Hierdoor was ze vaak humeurig. Ondanks haar humeurige karaktertje had ik veel bewondering voor deze hond. Shelley heeft in haar leventje veel pijn moeten verduren maar heeft daar nooit, maar dan ook nooit, écht iets van laten blijken.
Na een zeer kort maar heftig ziekteverloop hebben wij vanmiddag (11-05-2008) geen andere uitweg gezien dan afscheid te moeten nemen van onze Shelley.
Een combinatie van een ontsteking aan de alvleesklier en nierfalen is haar op de leeftijd van 10 jaar fataal geworden.
Met respect en liefde zullen wij aan onze dappere Shelley blijven denken.